Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy zaangażowali się w akcję „Słuchowisko dla Seniora”. Już w niedługim czasie wszystkie nagrania zostaną odtworzone seniorom z Makowa Podhalańskiego przez ucznia naszej szkoły, Artura Wartę z klasy 4 GB.
Jeśli jeszcze ktoś chciałby dołączyć – czekamy! Możecie również napisać list do seniora . Zgłaszajcie się do pani Lucyny Pacygi przez Teams’a lub dziennik elektroniczny.
Poniżej dzielimy się efektami pracy klasy 4 IN, której dziękujemy za zaangażowanie i profesjonalne nagranie.
Kochany dziadku…
Mija kolejny miesiąc odkąd nie ma Cię wśród nas. Nikt z nas nie spodziewał się, że wirus aż tak namiesza w naszym życiu. Mieliśmy jechać w tym roku do Norwegii, wiem jak bardzo na to czekałeś. Ale bądź spokojny, ryby nigdzie nie uciekną – teraz musisz oszczędzać siły i starać się wytrwać. Wiem, że cierpisz, wiem, że strasznie boli ale dasz radę tylko nie
możesz się poddawać. Potrzebuję Cię… Całe życie udowadniasz, jak bardzo chcesz żyć – jako mały chłopiec, bez rodziców, w czasie wojny dwa razy spojrzałeś śmierci prosto w twarz. Nie dałeś się. Pomimo wielu chorób, dwóch zawałach, kilkunastu operacjach Ty nadal jesteś z nami. To wielkie błogosławieństwo od Pana, On chce Ci przez to powiedzieć “Józiu możesz być spokojny, to jeszcze nie Twoja pora”. Uszanuj to. Wiele wniosłeś w moje życie, to między innymi dzięki Tobie jestem tym kim jestem. Pokazałeś co to znaczy kochać, szanować i radzić sobie z różnymi przeciwnościami losu. Kiedy przechodziłam gorsze chwile. Ty byłeś przy mnie, kiedy płakałam – płakałeś ze mną, kiedy się śmiałam – śmiałeś się ze mną. Kiedy twoje szczęście staje się czyimś szczęściem to właśnie jest miłość. Teraz razem
trwamy w tym trudnym czasie. Zawsze dawałeś mi więcej niż sam miałeś – czas, dzieciństwo i bezwarunkową miłość. To Ty zaraziłeś mnie miłością do muzyki i dzięki Tobie gram na akordeonie i pianinie.
Pamiętam co powiedziałeś mi po moim pierwszym poważnym “występie” podczas kolacji wigilijnej – “ Słoneczko, życie jest jak fortepian. Białe klawisze to szczęśliwe dni, te czarne natomiast to smutne dni. Ale żeby stworzyć piękną muzykę potrzebujemy i tych i tych ”. Jako dziewięciolatka nie do końca wiedziałam o co w tym chodzi. Teraz jako prawie dorosła
kobieta wiem co chciałeś mi przez to powiedzieć. Kiedy moje dzieci zapytają się co to znaczy być silnym człowiekiem to odpowiem im – być takim jak pradziadek. Mam nadzieję, że zdążysz je jeszcze poznać.
Nie wiem już który raz to powtarzam ale bardzo Cię kocham dziadziu i nie mogę się doczekać aż znowu Cię przytulę i będziemy mogli znowu razem grać i śpiewać. Wracaj do nas szybko…
~ Słoneczko