SZKOŁA

Historia szkoły

Historia szkoły wiąże się z dwoma sąsiadującymi miasteczkami – Makowem Podhalańskim i Suchą Beskidzką. Mieszkańcy Makowa Podh. po II wojnie światowej reprezentowali rzadko spotykane w małych miasteczkach aspiracje kulturalno-oświatowe. Grono miłośników Makowa, nie bacząc na zniszczenia wojenne i inne ważne aktualnie problemy społeczno-polityczne założyło Towarzystwo Przyjaciół Miasta, którego władze rozpoczęły energiczne starania o powstanie szkoły średniej. Dzięki zabiegom Towarzystwa otwarto w 1945 r. Gimnazjum Klimatyczne. Szkoła była finansowana z własnych środków, jej dyrektorem został dr Jacek Jedliński. Trudności finansowe skłoniły Towarzystwo do przekazania szkoły pod patronat Zarządu Gminy, który zmienił nazwę placówki na Szkołę Chłopską. W 1947 r. Szkołę przejął Zarząd Miejski zmieniając jednocześnie nazwę szkoły i profil na Miejskie Koedukacyjne Liceum Administracyjno – Handlowe. Z dniem 1 stycznia 1950 r. Liceum zostało upaństwowione i przeszło pod patronat Centralnego Zarządu Szkolenia Zawodowego.

W szkole tej mieściły się 3 typy szkół :

Technikum Administracyjno-Gospodarcze
Liceum Administracyjno-Handlowe
Liceum Administracyjno-Gospodarcze

W 1951 r. szkoła uległa kolejnym przekształceniom, tworzy się Technikum Finansowe, podporządkowane Resortowi.

Dzieje szkoły w pełni udokumentowane rozpoczynają się od 1953r., z chwilą powstania Technikum Handlowego,
któremu patronowała Centrala Rolniczych Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Warszawie. Od początku swego istnienia szkoła pełniła funkcję regionalnego ośrodka życia społecznego i kulturalnego. Działalność nauczycieli i uczniów w organach samorządowych, organizacjach polityczno-społecznych w dużym stopniu wpłynęła na aktywizację społeczną najbliższego środowiska.
Rozwijała się żywo działalność kulturalna poprzez różnego rodzaju zespoły recytatorskie, teatralne oraz działalność sportową.

DZIAŁALNOŚĆ SZKOŁY SPÓŁDZIELCZEJ
W LATACH 1953 – 1990

Od 1 .IX. 1953 r. rozpoczyna działalność w Makowie Podhalańskim Technikum Handlowe Centrali Rolniczej Spółdzielni ”SCh”. Uruchomiono trzy pierwsze klasy z łączną liczbą 130 uczniów, których wychowawcami zostali:

– w kl. I a – mgr Stanisław Budzyński,
– w kl. I b – mgr Zofia Długoszowa,
– w kl. I c – mgr Henryk Jancarz.

Szkoła mimo trudnych warunków lokalowych rozwija się dynamicznie. W tym samym roku powstają liczne koła zainteresowań: artystyczno – literackie, geograficzne, spółdzielcze, rusycystyczne, politechniczne; działają organizacje młodzieżowe; utworzone zostały Komisje przedmiotowe nauczycieli : – spółdzielcze, humanistyczne, WF.

Dyrektorem szkoły jest jej organizator dr Jacek Jedliński, kierownikiem świetlicy – Jerzy Jedliński, biblioteki – Aleksander Smidowicz. Przewodniczącym Komitetu Rodzicielskiego został Józef Pacyga. Pierwsze wizytacje szkoły pozytywnie oceniają jej organizację, przygotowanie nauczycieli, dbałość o wykorzystywanie pomocy naukowych i urządzenie pracowni przedmiotowych.

Szkoła rekrutowała młodzież głównie ze wsi z rejonu Ziemi Makowskiej, Zawoi, Sułkowic, Harbutowic, Suchej Beskidzkiej, Jordanowa. Przyszli absolwenci mieli zapewnioną pracę w placówkach handlowych, spółdzielczych i państwowych.

W działalności dydaktycznej szkoły zwracano uwagę na doskonalenie metod pracy, bardzo często organizowano lekcje pokazowe z udziałem wszystkich nauczycieli szkoły miejscowej i z Nowego Targu, Zakopanego, Suchej, Wadowic.

		W roku 1966 oddano do użytku Ośrodek Szkolenia Kadr, budynek internatu oraz stołówkę. Po raz pierwszy w nowym obiekcie odbyła się inauguracja roku szkolnego (tymczasowo w internacie). Konferencja sierpniowa RP w 1966 roku odbyła się w Suchej Beskidzkiej i wprowadziła szereg nowych zmian, pojawili się nowi nauczyciele (6 osób), a nowym dyr szkoły został mgr Stanisław Krupa.
Czyni się przygotowania do uruchomienia Wydziału Zaocznego Technikum Ekonomicznego. Rok szkolny 1967/68 został ogłoszony jako rok jakości pracy szkoły. Spójna, rytmiczna i wydajna praca szkolna nauczyciela ma warunkować osiągnięcie tych założeń. Powstał nowy typ szkoły : Technikum Gastronomiczne i Zasadnicza Szkoła Gastronomiczna, uruchomiono Spółdzielcze Studium Ekonomiczne.

W szkole działa 10 różnych organizacji młodzieżowych i społecznych, 7 zespołów zainteresowań. Zmiany organizacyjne w szkole trwają niemal przez cały rok, np. 6.X.1967r. powołano do życia dwie klasy Wydziału Zaocznego.

Systematycznie wzrasta ilość młodzieży w szkole, w 1967 r. było 279 uczniów, a rok później już 437, na pocz. roku szkolnego 1968/69 liczba uczniów wynosiła 530. Szkoła stała się znaną i cenioną placówką kształcenia kadr dla spółdzielczości krajowej, szczególnie w rejonie Polski Płd-Wsch. Nowym dyr szkoły w 1970 roku został dotychczasowy zastępca mgr Władysław
Makowicz.

Zespół Szkół Zawodowych obejmuje:

Zatrudnionych 34 jest nauczycieli. W internacie mieszka prawie 300 osób. W latach 1972/73 w strukturze szkolnej pojawia się filia Zasadniczej Szkoły Zawodowej dokształcającej, która w 1975r. stała się integralną częścią szkoły.

Poważnym osiągnięciem młodzieży było zagospodarowanie terenu wokół szkoły i internatu. Uczniowie wraz z nauczycielami przepracowali społecznie po kilkadziesiąt godzin rocznie przy porządkowaniu terenu szkolnego. Bardzo dobra atmosfera w gronie nauczycielskim sprzyja osiągnięciu lepszych wyników w pracy, organizacji imprez, wycieczek, zabaw, spotkań towarzyskich.
Ważnym wydarzeniem w życiu szkoły, było wręczenie Sztandaru szkole z okazji 25-lecia szkół C.Z.S.R..
Młodzież, nauczyciele, pracownicy administracyjno – gospodarczy z poczuciem dumy prezentowali zaproszonym gościom, absolwentom szkoły osiągnięcia i dokonania ostatniego okresu.

Dynamicznie rozwija się w tym czasie Ośrodek Szkolenia Kadr, jako placówka kształcąca kadry, doskonaląca umiejętności pracowników spółdzielczości z całej Polski. Wyraźnie poprawiły się wyniki nauczania, Średnia ocen uczniów w Technikum Gastronomicznym wynosi 3,8 , a w Liceum Ekonomicznym 3,7. w Zasad. Szkole Gastronom. 3,4, w Zasadniczej Szkole dla młodoc. pracujących 3,4. Poprawiła się frekwencja młodzieży na zajęciach szkolnych.

Po zakończonej wizytacji KO i W w Bielsku-Białej oraz Zespołu Kadr i Szkolenia C.Z.C.R. w 1980 r. pochlebne opinie wyrażano o kadrze nauczającej. Na 34 zatrudnionych nauczycieli-7 otrzymało ocenę wyróżniającą, a 26 osób może kandydować do nagrody Ministra Oświaty i Wychowania. Funkcjonowanie internatu, formy pracy wychowawczej zostały ocenione jako wzorcowe w kraju. Konsekwencją tego było otrzymanie Medalu Komisji Edukacji Narodowej – zbiorowego odznaczenia internatu.
Praca szkoły w okresie stanu wojennego regulowana była wytycznymi MEN, KOiW z grudnia 1981 r. Tak jak i wszędzie atmosfera pracy uległa pogorszeniu, nastąpiło rozchwianie postaw wśród uczniów i nauczycieli.

„…Nauczyciel w razie naruszenia swoich obowiązków nauczycielskich, lub wynikających z dekretu o stanie wojennym może być w każdej chwili zawieszony w swoich czynnościach służbowych, lub ze stanowiska w szkole …” (Fragment pisma MEN z dn. 9 stycznia 1982r.)
	W roku 1983 został powołany na dyrektora ZSZ mgr Alojzy Szczęśniak. W szkole rozpoczęto intensywną pracę przygotowawczą, związaną z nadaniem szkole imienia Wincentego Witosa oraz Sztandaru dla internatu. Uroczystości odbyły się 22 maja 1983 roku.
Dzień powyższy przyjęto jako Święto Patrona i Święto Szkoły, które obchodzone jest corocznie.